Από την βραδιά  ''Αφιέρωμα στον  Πρόεδρο Τάσο Μισέρο''   (4 Αυγούστου 2007)

Αγαπητέ μας Πρόεδρε

Ολοι μας γνωρίζαμε πόσο απρόοπτος ήσουν,γι αυτό και τα ξαφνιάσματα που δεχόμαστε πολλές φορές από τις πράξεις σου, πάντα μας χαροποιούσαν ή τα βλέπαμε με μεγάλη κατανόηση.Ομως η τόσο ξαφνική ‘’αποχώρησή σου΄΄ από κοντά μας μας άφησε όλους άφωνους.

Πρόεδρε, φέτος που ετοιμαζόμαστε για τη 2η εκδήλωση βραδιάς πολιτισμού του Συλλόγου μας, με θέμα τη μετανάστευση, εσύ ''΄εφυγες'' ,‘’μεταναστεύοντας’’ οριστικά και αμετάκλητα στη γειτονιά  των αγγέλων.

Σήμερα που βρεθήκαμε όλοι μαζί, το κενό απουσίας σου γέμισε με την ‘’παρουσία σου ‘’, γιατί το θέμα της συζήτησης ήσουν  εσύ.

Και τι δεν θυμηθήκαμε καλέ μας φίλε!Μας ήρθαν στο νου όλα τα βραδάκια των καλοκαιριών μας στο χωριό, κάτω από την κληματαριά του μοναδικού μας καφενείου στο ‘’ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ’’.Τότε που μιλούσαμε για τις απειλές του περιβάλλοντος  και για την εγκατάλειψη της περιοχής μας.

Και εσύ πάντα αισιόδοξος και πρωτοστάτης, μας έπειθες πως τίποτα δεν χάνεται,αρκεί να είμαστε πάντα σε κίνηση και να τα διεκδικούμε.

΄Ιδρυσες τον Πολιτιστικό Σύλλογο  και δώσαμε όλοι μαζί  ζωή και ενδιαφέροντα στο χωριό μας.

΄Ολα όσα σκεφτόμαστε και συζητούσαμε, έγιναν με άλλες φωνές  ‘’βροντερό παρόν’’.

Επιθυμίες κάποιων να γίνει ο τόπος μας ‘’κρανίου τόπος’’ για να κερδίσουν, εσύ  ως καμικάζι απείλησες με το ‘’θα αυτοπυρπολυθώ’’  και μόνο εμείς που  σε ξέραμε   λέγαμε  πως το εννοούσες.Ως άνθρωπος  πολυπράγμων,αεικίνητος,ανήσυχος και δημιουργικός δεν άφηνες καμιά στιγμή του χρόνου να πάει χαμένη.

Πρόεδρος  στα σωματεία του Μεσσηνιακού,Πρόεδρος στα Παπαφλέσσια, στα Ανθεστήρια της Καλαμάτας μέχρι και τον Σύλλογο Γυναικών Κορώνης είχες δρομολογήσει.

Κάποιοι μπορούσαν να ονομάσουν αυτή την παρουσία σου παντού, ‘’αρχομανία’’, όμως είναι λάθος.’’Επιθυμία προσφοράς’’ ήταν αυτό για σένα,προσφορά στον αθλητισμό, προσφορά στον πολιτισμό, στις αξίες της ζωής.Για αξίες μαχόσουν, για αξίες έγραφες.Γιατί το χρήμα για σένα ήταν μέσον, όπως του αρμόζει και  όχι σκοπός.Αυτό το έδειξες με τον τρόπο που ζούσες.

Απλά και  ταπεινά παντού να προσφέρεις. Εγινες αυτοδίδακτος ψάλτης και  κάθε Κυριακή ερχόσουν πρώτος για να βοηθήσεις τον ιερέα του χωριού μας, που ήταν

μόνος.Βοηθούσες με αυτό τον τρόπο,που η Χριστιανική θρησκεία ονομάζει "αγάπη στον πλησίον σου". Πάντα είχες τον τρόπο σου. Την οικογένειά σου την είχες μάθει να θαυμάζει και να κατανοεί όλο σου το έργο.Τους άφησες σπουδαία παρακαταθήκη.Αλλά και σε όλους εμάς τους φίλους σου και συγχωριανούς σου,μας έκανες να σκεφτόμαστε πως σημαντικό είναι να είμαστε "χρήσιμοι άνθρωποι".

Εσένα στο απέδειξε "το μέγα πλήθος" του κόσμου που ήρθε να σου πει το στερνό αντίο.

ΠΡΟΕΔΡΕ  ΜΑΣ

πάντα θα εμπνεόμαστε από ότι καλό μας άφησες...

    ΤΟ Δ.Σ.του ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΧΩΜΑΤΕΡΟΥ ''ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ''